Kussentjes voor akoestiek en zitcomfort

 In 2010 is Teijin Aramid, een van de bedrijven op het chemiepark in Delfzijl, begonnen met sponsoring van projecten van medewerkers die zich inzetten voor goede doelen. Meer dan 40 vrijwilligersprojecten werden ingediend, waar collega’s in een voorronde hun stem op uit konden brengen. Steyn Prins, een van de vrijwilligers van ons kerkje en werkzaam bij Teijin Aramid, meldde onze stichting aan, haalde samen met tien collega’s de finale en sleepte daar medio december een van de (3^e) prijzen van € 1.000 euro in de wacht. We besloten dat te gebruiken om kussentjes aan te schaffen, omdat we daarmee twee vliegen in één klap konden slaan: verbetering van de akoestiek en verhoging van het zitcomfort. Het heeft even tijd gekost om passende kussentjes te vinden, o.a. vanwege de voor kussentjes niet gangbare afmetingen van de kerkbanken. Als tussenstap overhandigde Edith Romp, directeur van Teijin Aramid, onze voorzitter Dick Krijgsman tijdens de opening van de spannende toren eind mei een symbolisch kussentje. Maar nu liggen ze er echt: honderd dieprode kussentjes met een fluwelen uitstraling.

                 

 Hieronder de tekst van Steyn’s presentatie tijdens de finale op 16 december 2010:

 Een oud gebouw, een nieuwe toekomst. Het middeleeuwse kerkje van Termunten heeft sinds vorig jaar een nieuwe bestemming. Van april tot oktober kan het elke zondagmiddag worden bezocht, maandelijks zijn er – gratis - concerten, van klassiek tot modern, met zo’n 80 bezoekers en dit jaar was er ook een kunstmarkt met maar liefst 1500 bezoekers. De bezoekers vormen een mix van toeristen en dorpsbewoners. 

De organisatie is helemaal in handen van vrijwilligers, enkele tientallen dorpsgenoten. Zij leiden bezoekers rond, organiseren de concerten en andere evenementen, doen allerlei ‘klussen’ rondom de kerk, zoals maaien, snoeien en opknappen van de grafzerken, verzorgen een eigen website en doen de PR en het bestuurswerk.

In korte tijd is het kerkje van Termunten zo een trekpleister voor toeristen geworden en een trefpunt voor de dorpsbewoners, daarmee voor hen het gat vullend van het verdwenen dorpshuis. Plaatselijke muziekverenigingen biedt het een podium en niet in de laatste plaats is het een bindende factor voor de vrijwilligers.

We zijn dus goed op weg, maar we willen nog meer: voor binnen een piano en een podium en voor buiten bankjes, een picknicktafel en een vlag. Steun ons daarbij!

En kom volgend jaar eens bij ons langs!